Do liceum uczęszczałem dawno temu, w latach 1977-1981. Wtedy klas licealnych było niewiele (w moim roczniku tylko dwie, matematyczno-fizyczna i moja, czyli humanistyczna) a do tego w pierwszej, a najpóźniej na początku drugiej klasy żegnano się z tymi, którzy nie umieli albo nie chcieli sobie dać rady z wymaganiami. Pamiętam szkołę jako bardzo wymagającą, także pod względem dyscypliny i kultury osobistej. Profesorów wspominam z wdzięcznością jako tych, którzy otwierali przed nami skarbnicę wiedzy. Śmiało można powiedzieć o tamtej szkole jako o „Alma Mater Zlotovienzis”. Każdy z nauczycieli miał swój pseudonim, a cztery lata pobytu w Liceum sprawiły, że nie da się zapomnieć ani koleżanek i kolegów, ani profesorów. Pamiętam, jak prof. Andrzej Herman na j. polskim mówił „a widzisz!”, gdy ktoś wreszcie wpadł na właściwą myśl. Myślę, że do legendy przeszły lekcje j. francuskiego z Państwem prof. Janiną i Czesławem Buchwaldami! Czy mogłem przypuszczać, że „Un jour j’irai a Paris?” A zeszyt od geografii, prowadzonej przez prof. Lucynę Parys, pełen wklejonych do niego mapek, wykresów i tabel? Toż to był istny skarb do matury z geografii! Pani prof. Krystyna Włodarczyk uczyła historii – do dzisiaj jestem wdzięczny za tamte lekcje. Pani prof. Połczyńska, z pozoru surowa, ale jednak zlitowała się nad moimi umiejętnościami matematycznymi. Nie sposób wymienić wszystkich profesorów, ale w tym miejscu pozdrawiam też mojego wychowawcę, prof. Sylwestra Szczerbiaka. Liceum im M. Skłodowskiej – Curie w Złotowie zostawiło w każdym z nas coś, co zostaje na całe życie, coś, co nazywam wartością dodaną. Ma nadzieję, że dzisiaj też tak jest.

Jan Welsandt – absolwent 1981 r.
nauczyciel historii i wos w IV LO w Ostrowie Wlkp